Duvar süslemesine düşkün olan Mısırlılarda resim sanatı ebedî, sürekli ve kutsal olanı ifade etmek için kullanılmıştır. Bu nedenle tapınak ve mezar odalarının duvarları boyanmış, kabartmalar ve hiyeroglif yazılarla süslenmiştir.
Mısır resim sanatında daha çok tanrılara, dinsel törenlere ve gündelik hayata yönelik konular işlenmiştir. Resimlerde boğa, kedi, timsah, köpek, şahin gibi hayvanlar tanrısal güçlerle ilişki içinde tasvir edilmiş olup totem inanışlarından kalma sembollere çokça yer verilmiştir. İnsan biçiminde tasarlanan tanrıların hayvanlarla bağlantıları hayvan başlı ve insan vücutlu tasvirlere yol açmış ve bu çeşit tanrı tasvirleri Mısır duvar resimlerinde önemli bir yer tutmuştur.
Mısır resminin en karakteristik yanı üslup özellikleridir. Mısır resimlerinde görülen figürler ve olaylar derinlik duygusunun ötesinde daima düz bir yüzey anlayışı içinde tasvir edilmiştir. Figürlere derinlik duygusu yaratacak herhangi bir hareket vermekten daima kaçınılmış; insan vücudunun resmedilmesinde bacaklar ve yüz tamamen profilden gösterilirken gövde, omuzlar ve gözler daima cepheden gösterilmiştir.
Mısırlı ressamlar başlangıçta fırça yerine saz ve kamış saplarını kullanmışlardır. Resimlerde kök boyaları gibi doğal nesnelerin yanında dövülmüş emaye, is birikintileri gibi değişik maddelerin karışımından elde edilen boyalar ve çeşitli renkler kullanılmıştır.
Resimlerdeki boyutlar figürün ait olduğu dinsel ya da toplumsal değerlere göre değişmektedir. Firavunlar ve tanrılar çoğunlukla öteki insanlardan daha büyük gösterilmişlerdir. Resimlerde yer alan başka figürlerse, soylu ya da hizmetçi, köle oluşlarına göre farklı ölçülere sahiptir.